I Hate Theatre I Love Pornography

De vraag is niet wat we zien, maar hoe we kijken. In een wereld waarin angst tot beleid is verheven en vernietiging live te volgen valt op je tv of telefoon, stormt het Libanese collectief Zoukak Theatre het podium op met I Hate Theatre I Love Pornography. Met haast maniakale energie en nietsontziende satire ontleden zij de obsceniteit van macht, corruptie en politieke opportunisten. Met bekentenissen, provocaties en gitzwarte humor wordt de verstrengeling van het lichaam op het podium, het pornografische lichaam en het dode lichaam zoals we dat dagelijks in de media zien belicht —als symbolen van hoe lichamen worden verhandeld, uitgesloten en geëxploiteerd. Terwijl oorlogen in het Zuiden culturen verwoesten en vastgoedmagnaten zich klaarmaken om alles weer te herbouwen, vraagt Zoukak zich af: hoe positioneren wij ons als burgers, als kunstenaars, als mensen? Dit is theater dat zichzelf bevraagt en tegelijk in brand steekt - theatraal ongeremd, compromisloos politiek en radicaal levend. 

Zoukak werd in 2006 opgericht als een horizontaal theatercollectief dat zich toelegt op de artistieke praktijk als een vorm van sociaal en politiek engagement. Elke voorstelling stelt kwesties aan de orde die de status quo uitdagen en resoneert met de context waarin het collectief opereert en daarbuiten. In de loop der jaren heeft Zoukak zowel regionaal als internationaal opgetreden en samengewerkt en deelgenomen aan talloze internationale festivals. Lokaal blijft het collectief toegewijd aan het decentraliseren van cultuur door zijn werk in heel Libanon te presenteren en zo een divers publiek in verschillende regio's te bereiken.