Spring naar inhoud

Sous les violons, la plage

Cabosanroque

Fuck kunst! Of in ieder geval "Fuck Haydn!" Een krachtige interactieve installatie waarin jij – ja, jij! – eindelijk korte metten mag maken met Haydns Strijkkwartet nr. 66 in G majeur, opus 77. Wat jaren kostte om te composeren, maak jij in vijf minuten vakkundig kapot. 

Voor deze voorstelling koop je tickets op locatie op de dag zelf

Entree
€ 2,50
Duur
10 minuten
Taal
Taal geen probleem
Toegankelijkheid
Deze voorstelling is mogelijk beperkt toegankelijk.

Snaren van verzet

Een strijkkwartet zweeft in de lucht. Haydns bekende vioolklanken dwarrelen zachtjes voorbij. Aan je voeten: een stapel stenen. Je weet wat je te doen staat...
In deze rebelse en poëtische geluidsinstallatie van het Catalaanse kunstenaarsduo Cabosanroque word je uitgenodigd om klassieke muziek letterlijk te ontmantelen. Terwijl jij de violen, altviool en cello bekogeld met stenen (ja echt), raakt Haydns Strijkkwartet nr. 66 ontregeld. Elke worp brengt ons verder weg van de oorspronkelijke compositie. Toon, ritme en harmonie beginnen te verschuiven, te vervormen, tot de compositie uit elkaar valt en er ruimte ontstaat voor iets nieuws, iets onverwachts; een strand, misschien?  

De titel verwijst naar de beroemde leus uit mei ’68: “Sous les pavés, la plage!” – onder de straatstenen ligt het strand. Toen studenten tijdens de Franse studentenprotesten de stoep openbraken voor barricades, vonden ze zand: zacht, vrij, ongrijpbaar. Net als toen gaat het hier niet alleen om verzet, maar om de hoop die in destructie schuilt. Want soms moet je iets kapotslaan om iets nieuws te kunnen horen. 

De voorstelling is doorlopend te zien op:

- 14 & 15 augustus van 16.00 - 21.00 uur

- 16 & 17 augustus van 14.00 - 21.00 uur

Over de artiest

Cabosanroque bestaat uit Laia Torrents Carulla en Roger Aixut Sampietro. Hun werk draait om geluid en de performatieve capaciteiten ervan. De interventies bevragen de tentoonstellingsruimte en de bijbehorende formats; ook bevragen ze het publiek over hoe zij deze fysieke, temporele en conceptuele ruimte betreden en ervaren. Ze zijn geïnteresseerd doorartificie en de relatie daarvan tot de mens. 

Ze zoeken spanningsvelden op tussen disciplines zoals muziek, theater, beeldende kunst en geluid, om zo marges te openen en conflicterende ruimtes te creëren. Hun academische achtergrond (muziek, industriële techniek en architectuur) leidt ertoe dat ze technologie in al hun werken inzetten – altijd als instrument, als medium, en niet als esthetiek – binnen een continu proces van onderzoek. Ze werken vaak samen met andere kunstenaars, denkers en schrijvers. 

Sinds 2012 worden hun werken tentoongesteld in Spanje en daarbuiten.